Jakie są dyrektywy EPR w UE

Rozszerzona odpowiedzialność producenta (EPR) to podejście do polityki ochrony środowiska, które przenosi odpowiedzialność za cykl życia produktu na producenta, w tym za projektowanie, odbiór, recykling i ostateczną utylizację. Chociaż odmiany EPR są obecnie obecne na całym świecie, Unia Europejska (UE) jako pierwsza wprowadziła i wdrożyła to narzędzie legislacyjne. Kontynuuj czytanie, aby dowiedzieć się więcej na temat prawodawstwa EPR w UE. 

Rozszerzona odpowiedzialność producenta w UE

Tak jak innych obszarach świata objętych przepisami EPRUE wymaga od producentów poddania się procesowi zapewnienia zgodności. Proces ten obejmuje rejestrację jako producent, przestrzeganie wymagań dotyczących projektu produktu lub opakowania oraz etykietowania, raportowanie ilości produktu lub opakowania wprowadzonego na rynek, osiąganie celów w zakresie recyklingu oraz finansowanie recyklingu i/lub odzysku po zakończeniu cyklu życia.  

Chociaż zakres przepisów EPR może obejmować każdy produkt, ustawodawcy zidentyfikowali trzy podstawowe kategorie produktów ze względu na objętość i toksyczność strumieni odpadów, z których pochodzą: opakowania, sprzęt elektryczny i elektroniczny oraz baterie. Dla uproszczenia ten blog skupi się na tych trzech głównych kategoriach produktów i odpowiadających im dyrektywach, które obejmują: 

· Dyrektywa UE w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych 

· Dyrektywa UE w sprawie odpadów ze sprzętu elektrycznego i elektronicznego (WEEE).

· Dyrektywa UE dotycząca baterii

Dyrektywa w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych

Dyrektywa UE w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych odnosi się do rosnącej ilości odpadów opakowaniowych i ich wpływu na środowisko, regulując rodzaje opakowań na rynku UE, a także zarządzanie odpadami opakowaniowymi i środki zapobiegawcze. 

Opakowanie definiuje się jako przechowywanie, ochronę, przeładunek, dostawę lub prezentację towarów, dlatego wiele przedmiotów należy do tej kategorii. Na potrzeby raportowania odpady opakowaniowe dzieli się zwykle na trzy kategorie:  

· Opakowanie sprzedażowe/pierwotne – opakowanie, które bezpośrednio otacza produkt i jest odbierane przez konsumenta w miejscu zakupu

· Opakowanie grupowe/wtórne – opakowanie grupujące jednostki sprzedażowe

· Transport/Tertiary Packaging – Packaging used for the transportation of goods 

Producent może zastosować tylko jeden poziom opakowania, odmianę trzech poziomów lub wszystkie trzy.  

Główne kategorie odpadów opakowaniowych opierają się na rodzaju materiału. Oto kilka przykładów:  

· Plastik  

· Papier/tektura  

· Drewno  

· Aluminium  

· Metale żelazne (np. stal)  

· Szkło 

Proponowane rozporządzenie UE w sprawie opakowań

Pod koniec 2022 r. Komisja Europejska (KE) opublikowała projekt wniosku mającego na celu uchylenie i zastąpienie unijnej dyrektywy w sprawie odpadów opakowaniowych. Projekt propozycji, tzw Rozporządzenie UE w sprawie opakowań, zawiera znaczące zmiany w obowiązującej dyrektywie w sprawie opakowań i oczekuje się, że zacznie obowiązywać pod koniec 2024 r.  

Dyrektywa WEEE UE

Dyrektywa UE w sprawie odpadów ze sprzętu elektrycznego i elektronicznego (WEEE) ma na celu przyczynienie się do wysiłków w zakresie zrównoważonej produkcji i konsumpcji poprzez zajęcie się problemami środowiskowymi powodowanymi przez wyrzuconą elektronikę. Obejmuje to poprawę zbiórki, przetwarzania i recyklingu sprzętu elektrycznego i elektronicznego po jego zakończeniu.  

WEEE jest szeroko definiowany jako odpady powstałe z produktów zasilanych bateryjnie lub elektrycznie. Najpopularniejsze kategorie zgłaszania WEEE to: 

· Sprzęt do wymiany temperatury, taki jak lodówki, zamrażarki i urządzenia klimatyzacyjne

· Ekrany, monitory i sprzęt zawierający ekrany o powierzchni większej niż 100 cm², taki jak telewizory, monitory komputerowe i laptopy

· Lampy, takie jak lampy fluorescencyjne i lampy wyładowcze dużej intensywności

· Mały sprzęt (żaden wymiar zewnętrzny nie przekracza 50 cm), taki jak tostery, odkurzacze i czujniki dymu

· Duży sprzęt (dowolny wymiar zewnętrzny większy niż 50cm), taki jak pralki, zmywarki, sprzęt do siłowni

· Drobny sprzęt IT i telekomunikacyjny (żadny wymiar zewnętrzny nie większy niż 50cm), taki jak telefony komórkowe, urządzenia GPS i routery 

Zgodnie z dyrektywą UE WEEE na każdym sprzęcie elektrycznym lub elektronicznym sprzedawanym na rynku UE musi znajdować się specjalna etykieta. Etykieta musi zawierać następujące elementy:

· Przekreślony symbol kosza na śmieci

· Albo czarny pasek pod przekreślonym pojemnikiem na odpady, albo data określająca, kiedy produkt został wprowadzony do obrotu  

· Znak identyfikacyjny, taki jak logo marki lub znak towarowy 

 Dyrektywa UE dotycząca baterii

Dyrektywa UE w sprawie baterii ma na celu zapewnienie trwałości baterii w całym ich cyklu życia, włączając w to pozyskiwanie, zbieranie, recykling i ponowne wykorzystanie. 

Na potrzeby raportowania baterie (i akumulatory) podzielono na trzy obszary: 

· Przenośny – Baterie, które są szczelnie zamknięte i można je nosić ręcznie

· Przemysłowe – Baterie przeznaczone wyłącznie do użytku przemysłowego lub profesjonalnego lub do użytku w dowolnym typie pojazdu elektrycznego

· Motoryzacja – Akumulatory używane do rozruszników samochodowych, zasilania zapłonu lub oświetlenia 

Przy wdrażaniu kategorii raportowania organy mogą wziąć pod uwagę różne cechy baterii, takie jak skład chemiczny, waga oraz to, czy bateria jest przeznaczona do jednorazowego użytku czy do ponownego ładowania. 

Zarządzaj zgodnością z EPR za pomocą Source Intelligence

Zarządzanie zgodnością z przepisami EPR w UE może być wyzwaniem i wymagać dużych zasobów – tym bardziej, jeśli Twoja firma jest uważana za producenta w wielu krajach w UE i poza nią. Dostęp do odpowiednich narzędzi oraz wiedza specjalistyczna w zakresie przepisów są niezbędne do zapewnienia zgodności.